یکی دیگر از اوصاف ثبوتی خداوند «قدرت» است.
تعریف: قدرت یعنی فاعل و قادر به گونه ای باشد که اگر بخواهد کاری را انجام دهد، آن را انجام می دهد، و اگر نخواهد آن را انجام نمی دهد. بنابراین قادر کسی است که با اختیار خود فعل را انجام دهد یا ترک کند، لذا به موجودی که مجبوراً باید بایستد نمی گویند قادر بر ایستادن است (مانند درخت).
البته باید توجه داشت که قدرت بر انجام کاری، لزوماً و حتماً به معنای وقوع و انجام آن کار نیست بلکه ممکن است که فاعلی با آن که قدرت بر انجام عملی دارد آن را ترک کند مانند خدای حکیم که با این که قدرت بر انجام کار قبیح دارد ولی آن را شایسته ندانسته و ترک می کند.
